دوستانی هستنند که گاهی اوقات از دید طنز به این جامعه نگاه می کنند . الحق هم که خوب بیان می کنند .
با اجازه از دوست وبلاگ نویسم <زندگی من> این شعر رو این جا گذاشتم تا دوستان خوب من هم بخوانند
جامعه ی بی طبقه
یه نفر بالای برجش لَم داده توی جکوزی،
یه نفر آرزو داره که حموم بره یه روزی!
یه نفر برای گربه اش می خره ژامبون اعلا،
یکی واسه لقمه یی نون میره از دیوارا بالا!
یه نفر جرینگی میده خون بها رو تو تصادف،
یکی دیگه واسه صنّار توی حبس می پوسه مُف مُف...
یکی آخرای هفته میره ساحل قناری،
یکی جون می کنه اما باز می مونه تو نداری!
یه جای شهر برای شام صدتا کبک پَر کنده میشن،
یه جای دیگه سر شام سفره ها شرمنده میشن!
فاصله خیلی زیاده از سر برج تا زیر پل،
آخه تا کی باید این درد، این عذاب بشه تحمل؟ یغما گلرویی
جامعه ی بی طبقه، برج هزار طبقه ندارد.
سلام
می دونی چیزهای خوب و بد همیشه وجود داره...مهم اینه که کعبرت گرفت...و برای بدست آوردنه چیزهای خوب تلاش کرد...
سلام
به من لینک ندادی که!
من قبلا هم برات نظر نوشته بودم. نمی دونم واسه کدوم مطلبت بود اما یادمه که نوشته بودم خوش به حال برادرت که تو اینقدر دوستش داری. من دو تاخواهر دارم که اصلا بود و نبودم براشون فرقی نداره. منتظرم لینک بهم بدی. یادت نره. راستی من چهارتا سبک نگارش دارم که تو یکی از این سبک ها کاملا ادبی و کلاسیک می نویسم. اما ضعیف ترین سبکم اینیه که آخرین مطلبمو باهاش نوشتم. کاملا محاوره ای.
به تمام اینایی که تو قسمت روزانه کنار صفحه ات داری به جز فریدون مشیری علاقه ی شدیدی دارم. مخصوصا استاد پرویز مشکاتیان. من از مرداد ۸۲ وبلاگ دارم. آدرس اون وبلاگ رو برات می ذارم. می تونی اونجا چیزای قشنگ تر و با محتوا تری پیدا کنی.
Mirror.blogsky.com
از اینکه این شعر رو اینجا هم گذاشتی ممنونم. البته اصل شعر برای یغما گلروییه. بازم به من سر بزن. خیلی تنهام. :)
ببین یه اشتباه تو شعر هست.
اونجا که میگه یه جای شهر برای شما صد تا کبک پرکنده میشن
باید اصلاح کنی
شما نه
برای شام صد تا کبک پر کنده میشن
ممنون
تو رو خدا بازم پیشم بیا
:(
حالا که حضرات شعار عدالتشان گوش فلک را کر کرده، همین روزاست که مدینه فاضله بشیم!
آنقدر واقعیات اجتماع تلخ است که رو به طنز آوردیم.
پیغام فرستادم.نمی دانم رسیده یا نه؟
فثسف