آدم سنگی سنگم سنگی خموش در گذر رود زندگی بس خورده تازیانه ی موج شتابکار سنگم ، سنگی صبور و سرد  کافتاده در گذرگه سیل خرابکار  کوبیده سر به سینه ی سردم تگرگ و باد  افشانده گیسوان به تنم ماهتاب و بید  سنگم  سنگی همه نگاه  دل بی امید و شور  لب بسته بردبار  بس ناله ها شنیده ز ابر سرشکبار بس قصه ها شنیده ز شام فریبکار  سنگم سنگی عبوس و سخت در دل هزار یاد :  یاد شکوه برف  یاد نسیم رود  بال کبوتران  یاد فرشته های خیال گریز پا من گرد رنج و غم در چشمه های نور  افشانده ام به صبر  من دیده ام ز دور  بزم ستارگان  در قصه های ابر  روزی دو عشق پاک بر ماسه های رود  همراه نغمه ها  در عطر یک بهار  بشکفت پر امید  روزی دگر دو عشق چرکین و دل سیاه  با زهر یک خزان  افسرد و پژمرید اما : اما هماره سنگ بوده است اینچنین

زنده یاد صالح وحدت