کاش می شد ما بهاری می شدیم
خیس آواز قناری می شدیم
قلبهامان بوی خدا می داد باز
بوی عرفان و دعا می دادباز
کاش در یک شب سبز و قشنگ
عشق از ما باز بیعت می گرفت
کاش چوپان دل ما، عشق بود
پاسدار محمل ما ، عشق بود
کاش از خوبان عالم می شدیم
توبه می کردیم و آدم می شدیم
چون شقایق، سرخ می مردیم کاش
از شهادت، زخم می خوردیم کاش
کاش ما هم چون کبوتر می شدیم
پاک می مردیم و پرپر می شدیم |