یه دوست خیلی خوب 

 سخنان آدمهای خیلی خیلی خوب رو توی وبلاگش جمع آوری کرده بود. و من هم با اجازه ایشون توی وبلاگم گذاشتم  تا هم یه یادگاری خوب از این دوست خوب باشه و هم شما از خوندنش لذت ببرید و بکار گیرید

---

سخنان مشاهیر

 1. یک درصد نبوغ، 99 درصد عرق ریختن. (توماس ادیسون)

2. وقتی خواستی کاری را انجام دهی، تأمل کن تا خدا راه آن را به تو نشان دهد. (پیامبر اکرم «ص»)

3. انسان از پیروزی چیزی را یاد نمی گیرد ولی از شکست خیلی چیزها را فرا می گیرد. (ضرب المثل ژاپنی)

4. سرمایه های هر دلی، حرف هایی است که برای نگفتن دارد.

5. دوست واقعی کسی است که دست های تو را بگیرد ولی قلب تو را لمس کند. (مارکز)

6. اگر فکر می کنید که موفق می شوید یا شکست می خورید، در هر دو صورت درست فکر کرده اید.  (آنتونی رابینز)

7. وقتی انسان آرامش را در خود نیابد، جستجوی آن در جای دیگر، کار بیهوده ای است. (لاروشفکو)

8. وقتی خداوند بنده ای را دوست دارد،

دنیا را از او منع می کند چنان که شما مریض خویش را از نوشیدن آب منع می کنید. (پیامبر اکرم «ص»)

9. مهم این نیست که در کجای جهان ایستاده ایم، مهم این است که در چه مسیری گام برمی داریم.  (هولمز)

10. سعی نکنیم بهتر یا بدتر از دیگران باشیم، بکوشیم نسبت به خودمان بهترین باشیم. (مارکس گداویر)

11. مغز ما یک دینام هزار ولتی است که متأسفانه اکثرمان بیش از یک چراغ موشی از آن استفاده نمی کنیم.  (ویلیام جیمز)

12. برای این که تغییری، ارزش واقعی داشته باشد باید پایدار و ماندگار باشد. (آنتونی رابینز)

13. نباید آن قدر در تفکر فرو رویم که قدرت همه چیز از ما سلب شود. چرا که اگر منظور تحقیق، صحت تفکرات ما باشد باید بدانیم که اغلب فکرهای ناصحیح و غلط در عمل جبران و اصلاح خواهد شد. (مترلینگ)

14. غم خودش ما را پیدا می کند باید به دنبال شادی ها گشت. (نیچه)

15. انسان همان چیزی است که خود باور دارد. (آنتوان چخوف)

16. زندگی خود را به صورت شاهکاری بی همتا درآورید. (آنتونی رابینز)

17. تا کار تمام نشده است شخص باید به خود بگوید که هیچ کاری انجام نداده است. (رودورر)

18. در موقع کار چنان باش که گوئی هرگز نخواهی مُرد و در موقع ترس و بیم چنان باش که گوئی فردا خواهی مُرد. (پیامبر اکرم «ص»)

19. آن کس که سعی می کند پرده از عیب دیگران بردارد ناگهان پرده از عیب خویش برداشته می بیند و خود را رسوای خاص و عام یابد. (حضرت صادق «ع»)

20. بین حق و باطل 4 انگشت فاصله است سعی کنید این مسافت کوتاه را همیشه در قضاوت رعایت کنید.
i. (امام علی «ع»)

21. آفت کار، دلبستگی نداشن به آن است. (امام هشتم «ع»)

22. خردمند کسی است که کردارش، گفتارش را تصدیق کند. (امام علی «ع»)

23. شکیبایی در مصیبت، از نشانه های مؤمن است. (مولای متقیان)

24. از سنگ هایی که سر راهتان است، برای ساختن پلکان استفاده کنید.

25. آنکه تسلیم خداوند است، همه چیز تسلیم اوست.

26. خوابیده را می شود بیدار کرد اما کسی که خود را به خواب زده است هرگز نمی توان بیدار کرد.

27. اگر در پی آرامشید، به پیشامدهای زندگی برچسب خوب و بد نزنید.

28. دلی که مهر می ورزد، همیشه جوان است.

29. اگر مغرور شوید، موفقیت به همان اندازه شکست، خطرناک است.

30. ساده ترین کار جهان این است که خودم باشم و دشوارترین کار جهان اینکه کسی باشم که دیگران می خواهند.

31. اگر رنگین کمان می خواهید باید از خیسی باران لذت ببرید.

32. توهین کردن، نمایش اقتدار افراد ضعیف است.

33. هر وقت خواستید، دربارة «راه رفتن» دیگری قضاوت کنید کمی با کفش های او را بروید.

34. دیگران را ببخش، نه به این علت که آنها لیاقت بخشش تو را دارند، به این علت که تو لیاقت آن را داری که آرامش داشته باشی.

35. بخشندگی را از گل بیاموز، زیرا حتی ته کفشی را که لگد مالش می کند خوشبو می کند.

36. اگر کسی می گوید که برای تو می میرد دروغ می گوید، حقیقت را کسی می گوید که برای تو زندگی می کند.

37. زندگی مثل پیانو است، دکمه های سیاه برای غم ها و دکمه های سفید برای شادی هاست، آن زمانی می توان آهنگ زیبایی نواخت که دکمه های سیاه و سفید با هم به صدا در آیند.

38. انسان مانند رودخانه ای است که هر چه عمیق تر باشد، آرامتر است.

39. روخانه پر سر و صدا هرگز کسی را در خود غرق نکرده است.


40. ضرب المثل ها

a. با نیک مردان معاشرت کن تا بر تعدادشان بیفزایی. (ایتالیایی)

b. بدون خطر نمی توان بر خطر غلبه کرد.

c. برای آهنگر بودن باید دم کوره آهنگری کرد. (لاتین)

d. بهترین دوست انسان در آیینه است. (سوئیس)

e. بگذار اوّل کسانی بروند که راه را بلدند. (آلبانی)

f. برای یک کک پتوی خود را آتش نزن. (آلبانی)

g. تحمل امروز تو، مقدمه آسایش فردای توست. (بودا)ن هم بخونید .....

قرار بر سیاسی شدن نبود اما تا کی سکوت ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 

من زن ایـــــــرانــی ٬ اهل خود ویـــــــرانــی

آینـــه ی دق کرده بس که هـــق هــق کرده

مـن پر از تنهـــــایی وحشت از زیبــــــــــایی

در نمـــــــد پیچیده بی هـــــــــــــوا پوسیده

بــــــــــره ی قربــــــــانی ابرک بـــــــــــارانی

بر تن یـــــاس سپید سفـــره جـــــای قلاب کمر میسوزد

لـب فریاد مـرا می دوزد سیر سیرم سیر از مشت و لگـد

برده داران حقیر مرگ گون بر سر بازار عاشق می کشند

خـواب مخمل را بر هم می زنند این کنیزکان خواهر منند

آی مَردم مُردم . . .

 

دوستی

دل من دیر زمانی است که می پندارد دوستی :

 نیز گلی است ،

مثل نیلوفر و ناز ،

ساقه ترد ظریفی دارد .

بی گمان سنگدل است آن که روا می دارد

جان این ساقه نازک را

دانسته

بیازارد .

در زمینی که ضمیر من و توست

از نخستین دیدار

هر سخن هر رفتار

دانه هایی است که می افشانیم

برگ و باری است که می رویانیم

آب و خورشید و نسیمش مهر است

گر بدان گونه که بایست به بار آید،
زندگی را به دل انگیزترین چهره بیاراید،
آن چنان با تو درآمیزد این روح لطیف
که تمنای وجودت همه او باشد و بس.
بی نیازت سازد، از همه چیزو همه کس.

زندگی، گرمی دلهای به هم پیوسته ست
تا در آن دوست نباشد همه درها بسته ست.

در ضمیرت اگر این گل ندمیده است هنوز،
عطر جان پرور عشق
گر به صحرای نهادت نورزیده است هنوز
دانه ها را باید از نو کاشت.
آب و خورشید و نسیمش را از مایه جان

< فریدون مشیری>