سفرت سلامت

تو می روی به سفر می سپارمت به خدا              

                                                 به خلوت دلم اما شبی دوباره بیا

تو می روی و پس از تو پرنده ی لبخند

                                             دوباره می پرد امشب ز شاخه ی لبها

چگونه بی تو کنم سر عزیز من که هنوز

                                                  نرفته ای ونموده دلم هوای تو را

برس به داد من خسته بیشتر زانکه

                                                دل مرا غم عشقت در آورد از پا

به غیر تو که نسیم خوش بهارانی

                                                کسی دگر نگرفته سراغ باغ مرا

سفر تو را به سلامت سپردمت به خدا

                                                به خلوت دلم اما شبی دوباره بیا