فریاد خاموش

روزهای زندگی ..همچون مشق های خط خورده دوران کودکی ماست

فریاد خاموش

روزهای زندگی ..همچون مشق های خط خورده دوران کودکی ماست

عنوان وبلاگ رو عوض کردم  

چرا ؟؟؟؟ 

روزهای زندگی همچون مشق های خط خورده دوران کودکی هایم شده

بیاد دارم وقتی دوران مدرسه رو طی میکردم  موقع نوشتن مشق ها سعی میکردم با بهترین خط مشق هایم رو بنویسم همیشه یه دفتر با جلد زیبا انتخاب می کردم و با مداد قرمز دفترم رو خط کشی میکردم یه تراش تیز انتخاب میکردم و مدادم رو می تراشیدم و می گفت یا علی و شروع می کردم زیبا بنویسم ... و در تمام مدت با خودم میگفتم ..حتما امروز خانم معلم میگه هزار افرین  

 

هر روز منتظر هزار افرین  بودم... اما خانم معلم مثل روزهای گذشته بی خیال مشق منو خط می زد و هیچ وقت متوجه نمی شد چقدر دقت کردم و چقدر زیبا نوشتم ... نا امید نمی شدم ... و می گفتم دوباره سعی میکنم بهتر بنویسم ... حتما فردا میگه .... فردا می امد و فردا های دوباره  تا سال تمام می شد .. (البته حالا که خودم همسن اون خانم معلم شدم می فهم اون توی چه فکری بود .و من توی چه فکر) 

 

حالا زندگی من شده درست مثل اون موقع ها میخوام هر روز روزگار تاییدم بکنه ..  

 

منتظر یه هزار افرین .... 

 

نظرات 2 + ارسال نظر
علی کرمی سه‌شنبه 15 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 02:18 ب.ظ http://dardedoran.blogsky.com

مطلبت خیلی قشنگه عزیزم به من سر بزن

رهگذر چهارشنبه 16 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 05:10 ب.ظ

سلام
در این دنیایی که ما آدمها برای خود ساخته‌ایم همه به نوعی موظف هستیم که برای دیگران(حتی برای خیلی از نزدیکان) کاری انجام دهیم بدون آنکه توقع تشویق یا تشکر داشته باشیم.ولی من به شما هزار آفرین میگویم که حداقل جرات بیان این نکات را دارید و مطالبی زیبا مینویسید.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد