فریاد خاموش

روزهای زندگی ..همچون مشق های خط خورده دوران کودکی ماست

فریاد خاموش

روزهای زندگی ..همچون مشق های خط خورده دوران کودکی ماست

عمیق ترین ...

عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه نداشتن کسی است که الفبای دوست داشتن را برایت تکرار کند و تو از او رسم محبت بیاموزی.

عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه گذاشتن سدی در برابر رودیست که از چشمانت جاری است.

عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه پنهان کردن قلبی است که به اسفناک ترین حالت شکسته است.

عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه نداشتن شانه های محکمی است که بتوانی به آن تکیه کنی و از غم زندگی برایش اشک بریزی.

عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه ناتمام ماندن قشنگترین داستان زندگی است که مجبوری آخرش را با جدایی به سرانجام برسانی.

عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه نداشتن یک همراه واقعیست که در سخت ترین شرایط همدم تو باشد.

عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه به دست فراموشی سپردن قشنگ ترین احساس زندگی است.

عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه یخ بستن وجود آدمها و بستن چشمهاست.

نظرات 6 + ارسال نظر
مهتاب یکشنبه 18 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 12:37 ب.ظ http://jodi.blogsky.com

خیلی خوب عمیق ترین دردهای زندگی را توصیف کردی - من همش را قبول دارم و با اجازه ی تو دوست عزیز یک مورد دیگه را بهش اضافه می کنم که تازگی خودم تجربه کردم .
عمیق ترین درد زندگی مردن نیست بلکه وقتی است که به آزادی برسی اما ندانی که چطور از آن استفاده کنی و آن وقت آزادی زنجیری خواهد شد بر پایت.
به امیددیدار می گل عزیز

سینوهه دوشنبه 19 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 05:18 ب.ظ http://atusinohe.blogsky.com

سلام گله
خیلی وقت پیشا هر کاری کردم خدمت برسم نتونستم بیای وبلاگت (باز نمیشد) خیلی زیبا و امید وار کننده بود. واسه نا امیدایی مثل من میفیدو دلگرم کننده است.خوشحال میشم به منم سر بزنی.ممنون

ایام به کام

امیر چهارشنبه 21 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 04:31 ب.ظ http://www.sahel2007.blogsky.com

کی گفته مردن یه درد واسه زندگیه ؟! اونم از نوع عمیقش ؟! که بخوایم دلیل بیاریم که نیست ؟!....
اونایی که در جواب عمیق ترین درد زندگی (مردن) گفتی یه بهونست شایدم یه جور دلخوشی واسه آدما...وگرنه یه جای دیگه ی کار میلنگه !
شاد باشی
فعلا

مریم پنج‌شنبه 22 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 05:28 ب.ظ

همه حرفا تو قبول دارم

رهگذر شنبه 24 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 09:38 ب.ظ http://sharhnameh.blogfa.com

دوست خوب و گرامیم
تکرار، بزرگترین و عمیقترین درد زندگی است نه مردن. آنچه که معمولا زندگی را قابل تحمل میکند، همان مردن است. مردن درد نیست، بزرگترین مرهم بر آلام زندگی است. مردن عمیق است اما نه درد عمیق که موهبت عمیق. مردن به زیبایی یک سلام بر پایان دردهای زندگی است. اگر مردن نبود ، ما هم نبودیم ،هستی نبود و امید هم نبود.

عمو سه‌شنبه 27 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 11:43 ق.ظ http://www.pardiseshgh.blogsky.com

آبجی خانم سلام ...ممنون از حضور گرم و صمیمتون... نمیدونم چرا اما اصلا مثل اینکه مارو فراموش کردی

راستی نماز روزتون قبول ...التماس دعا داریم مخصوصا اونجا هایی که حس می کنی دلت شکسته ...دوست داری گریه کنی ...اونجا هایی که خودت هستی و خدای خودت ...یک خلوت تنها ....مخصوصا اونجاهایی که حس می کنی سیمت به بالا وصل شده و چراغ عشق و امیدت روشن شده .... مارو هم یاد کن ...بهتر بگم دعامون کن که خیلی خاکی شدیم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد