دوباره به آفتاب سلام می کنم سلام می کنم به باد، به بادبادک و بوسه، به سکوت و سوال و به گلدانی، که خواب ِ گل ِ همیشه بهار می بیند! سلام می کنم به چراغ، به «چرا» های کودکی، به چالهای مهربان ِ گونه ی تو! سلام می کنم به پائیز ِ پسین ِ پروانه، به مسیر ِ مدرسه، به بالش ِ نمنک، به نامه های نرسیده! سلام می کنم به تصویر ِ زنی نِی زن، به نِی زنی تنها، به آفتاب و آرزوی آمدنت! سلام می کنم به کوچه، به کلمه، به چلچله های بی چهچه، به همین سر به هوایی ِ ساده! سلام می کنم به بی صبری، به بغض، به باران، به بیم ِ باز نیامدن ِ نگاه ِ تو... باورکن من به یک پاسخ کوتاه، به یک سلام ِ سر سری راضیم! آخر چرا سکوت می کنی؟ ●