یه کمی هم در مورد تاریخچه سرود ملی ایران

اولین سرود ملی ایران در زمان مظفرالدین شاه

آهنگساز: موسیو لومر- فرانسوی (موسیقی دان نظامی)
شاعر: بیژن ترقی
اجرای جدید در مهر 84 – تالار وحدت
توسط ارکستر ملل ایران
خواننده: سالار عقیلی

نام جاوید وطن

صبح امید وطن
جلوه کن در آسمان
وطن ای هستی من
شور و سرمستی من
جلوه کن در آسمان
همچو مهر جاودان
بشنو سوز سخنم
که هم آواز تو منم
همه جان و تنم
وطنم وطنم وطنم
همه با یک نام و نشان
به تفاوت هر رنگ و زبان
همه شاد و خوش و نغمه زنان
ز صلابت ایران جوان

اولین سرود ملی ایران مربوط به دوره قاجار ساخته موسیو لومر فرانسوی موسیقی دان نظامی اعزامی به ایران در دوره قاجار. این سرود برای پیانو نوشته شده و یک بار به هنگام ورود مظفرالدین شاه قاجار و در حضور وی در پاریس اجرا گردید و اجرای آن توسط ارکستر ملل اولین اجرای رسمی و ارکسترال آن است که به پیشنهاد رهبر ارکستر در دوره حاضر ترانه ای برای آن توسط بیژن ترقی سروده شد.به همراه خواننده در دهم و یازدهم مهرماه ۸۴ در تالار وحدت اجرا گردید.

چه کسی می خواهد

من و تو

 

 

چه کسی می خواهد

من و تو ما نشویم

خانه اش ویران باد

من اگر ما نشویم ، تنهایم

تو اگر ما نشوی

خویشتنی

از کجا که من و تو

شور یکپارچگی را در شرق

باز برپا نکنیم

از کجا که من و تو

مشت رسوایان را وا نکنیم

من اگر برخیزم

تو اگر برخیزی

همه برمی خیزند

من اگر بنشینم

تو اگر بنشینی

چه کسی برخیزد ؟

دشتها نام تو را می گویند

کوهها شعر مرا می خوانند

کوه باید شد و ماند

رود باید شد و رفت

دشت باید شد و خواند

                                     حمید مصدق

سنگی که طاقت ضربه های

تیشه را ندارد . تندیسی زیبا نخواهد شد

از زخمه های تیشه خسته نشو

که وجودت شایسته تندیس است .