تنهایی

 

تنهایی‌ام

عذاب تلخی بود

شاید تو آن پرنده زیبا بودی

در خواب‌های کودکی‌ام

با مهربانی همیشگی چشم‌ات

تنهایی‌ام

عذاب تلخی بود

اینک با من باش

و به گرمی مهمانم کن

دیریست در برف مانده‌ام...^۱  

 ^۱ همایون یزدان‌پور

گفتی ها زیاده برای گفتن

اما

من هیچ ندارم برای گفتن